Wieczorem 29 listopada czasu pekińskiego „Tradycyjne chińskie techniki parzenia herbaty i związane z nimi zwyczaje” ogłoszone przez Chiny przeszły przegląd na 17. zwyczajnej sesji Międzyrządowego Komitetu UNESCO ds. Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego, która odbyła się w Rabacie w Maroku. Reprezentatywna lista UNESCO niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Tradycyjne chińskie umiejętności parzenia herbaty i związane z nimi zwyczaje to wiedza, umiejętności i praktyki związane z zarządzaniem ogrodem herbacianym, zbieraniem herbaty, ręcznym parzeniem herbaty,herbatafiliżankaselekcji, picia herbaty i dzielenia się nią.
Od czasów starożytnych Chińczycy sadzą, zbierają, robią i piją herbatę, a także opracowali sześć rodzajów herbaty, w tym zieloną, żółtą, czarną, białą, oolong i czarną, a także herbatę zapachową i inne przetworzone herbaty oraz ponad 2000 rodzajów produktów herbacianych. Do picia i dzielenia się. Używającherbatazaparzaczmoże pobudzać aromat herbaty. Tradycyjne techniki parzenia herbaty są skoncentrowane głównie w czterech głównych regionach herbacianych: Jiangnan, Jiangbei, południowo-zachodnich i południowych Chinach, na południe od rzeki Huaihe w górach Qinling i na wschód od płaskowyżu Qinghai-Tybet. Powiązane zwyczaje są szeroko rozpowszechnione w całym kraju i są wieloetniczne. wspólne. Dojrzałe i dobrze rozwinięte tradycyjne umiejętności parzenia herbaty oraz jej rozległa i dogłębna praktyka społeczna odzwierciedlają kreatywność i różnorodność kulturową narodu chińskiego oraz przekazują koncepcję herbaty, świata i inkluzywności.
Poprzez Jedwabny Szlak, Starożytny Szlak Herbaciano-Koński i Ceremonię Herbaty Wanli, herbata podróżowała przez historię i przekraczała granice, i była kochana przez ludzi na całym świecie. Stała się ważnym medium wzajemnego zrozumienia i wzajemnej nauki między cywilizacjami chińskimi i innymi, i stała się wspólnym bogactwem ludzkiej cywilizacji. Do tej pory w naszym kraju wpisano łącznie 43 projekty na Listę i Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, zajmując pierwsze miejsce na świecie.
Czas publikacji: 07-12-2022