Historia pojemnika na herbatę

Pudełko na herbatęto pojemnik do przechowywania herbaty. Kiedy herbata została po raz pierwszy sprowadzona do Europy z Azji, była niezwykle droga i trzymana w tajemnicy. Stosowane pojemniki są często drogie i dekoracyjne, aby dopasować je do reszty salonu lub innego pomieszczenia recepcyjnego. Z kuchni przynoszono gorącą wodę i parzono herbatę przez gospodynię domu lub pod jej nadzorem.

Najwcześniejszymi przykładami w Europie jest chińska porcelana, kształtem przypominająca słoiki z imbirem. Mają pokrywki lub korki w stylu chińskim i najczęściej są niebiesko-białe. Nie zostali wezwani herbatapuszki do około 1800.

Początkowo brytyjscy wytwórcy naśladowali Chińczyków, ale wkrótce wymyślili własne formy i ozdoby, a większość krajowych fabryk ceramiki konkurowała o dostawę tej nowej mody. Wcześniejdzbanki do herbaty były wykonane z porcelany lub ceramiki. Późniejsze projekty zawierały więcej odmian materiałów i wzorów. Wykorzystywano drewno, jesion, skorupę szylkretu, mosiądz, miedź, a nawet srebro, ale ostatecznym materiałem było najczęściej drewno, w którym zachował się rozległy mahoń, drzewo różane, satyna i inne drewno gruzińskich pudełek. Były one zwykle osadzone na mosiądzu i misternie inkrustowane guzikami z kości słoniowej, hebanu lub srebra. W Holandii jest wiele przykładów, głównie ceramiki z Delft. Istnieje również wiele fabryk w Wielkiej Brytanii produkujących wysokiej jakości wózki transportowe. Wkrótce kształt zaczęto wytwarzać z porcelany eksportowanej z Chin i jej odpowiedników w Japonii. Łyżka caddy, zwykle srebrna, to duża łyżka do herbaty przypominająca łopatę, często z wciętymi miseczkami.

Jako użycieherbata może cyna wzrosło, zaprzestano zapewniania oddzielnych pojemników na herbatę zieloną i czarną, a drewniane szafki na herbatę lub filiżanki z pokrywkami i zamkami podzielono na dwie, często trzy części. Caddies wykonane z mahoniu i palisandru były popularne na przełomie XVIII i XIX wieku. Firma Bender sprawia, że ​​caddy Louis Quinze jest stylowy, z pazurami i kulkową stopą oraz znakomitym wykończeniem. Drewniane pojemniki są bogate i wyraźnie oznakowane, intarsje proste i delikatne, a formy wdzięczne i dyskretne. Nawet kształt miniaturowego sarkofagu waha się od mocno naśladującego styl Empire spotykany w chłodziarkach do wina po rzadko posiadające szponiaste stopy i mosiężne pierścienie, i uważa się go za zachwycający.