Jeśli chodzi o historię picia herbaty, powszechnie wiadomo, że ojczyzną herbaty są Chiny. Jednak jeśli chodzi o miłość do herbaty, obcokrajowcy mogą kochać ją jeszcze bardziej, niż nam się wydaje.
W starożytnej Anglii pierwszą rzeczą, jaką ludzie robili po przebudzeniu, było zagotowanie wody, bez żadnego innego powodu, aby zaparzyć dzbanek gorącej herbaty. Chociaż wstawanie wcześnie rano i picie gorącej herbaty na pusty żołądek było niezwykle przyjemnym doświadczeniem. Jednak czas, jaki to zajmuje, i konieczność mycia naczyń po wypiciu herbaty, nawet jeśli uwielbiają herbatę, sprawiają im sporo kłopotu!
Zaczęli więc szukać sposobów na szybsze, wygodniejsze i łatwiejsze picie ukochanej gorącej herbaty w dowolnym miejscu i czasie. Później, dzięki nieumyślnej próbie sprzedawców herbaty, „ttorba”pojawił się i szybko zyskał popularność.
Legenda o pochodzeniu herbaty w torebkach
Część 1
Mieszkańcy Wschodu cenią sobie ceremonię picia herbaty, podczas gdy na Zachodzie traktują herbatę wyłącznie jako napój.
Na początku Europejczycy pili herbatę i nauczyli się parzyć ją w czajniczkach ze Wschodu, co było nie tylko czasochłonne i pracochłonne, ale także bardzo uciążliwe w czyszczeniu. Później ludzie zaczęli zastanawiać się, jak zaoszczędzić czas i ułatwić sobie picie herbaty. Tak oto Amerykanie wpadli na śmiały pomysł „torebek z bąbelkami”.
W latach 90. XX wieku Amerykanin Thomas Fitzgerald wynalazł filtry do herbaty i kawy, które były jednocześnie prototypem pierwszych torebek herbaty
W 1901 roku dwie kobiety z Wisconsin, Roberta C. Lawson i Mary McLaren, złożyły wniosek patentowy w Stanach Zjednoczonych na zaprojektowany przez siebie „stojak na herbatę”. „Stojak na herbatę” wygląda teraz jak współczesna torebka herbaty.
Inna teoria głosi, że w czerwcu 1904 roku Thomas Sullivan, nowojorski handlarz herbatą w Stanach Zjednoczonych, chcąc obniżyć koszty działalności, postanowił umieścić niewielką ilość próbek herbaty w małym jedwabnym woreczku, który wysłał potencjalnym klientom do spróbowania. Po otrzymaniu tych dziwnych małych woreczków, zdziwiony klient nie miał innego wyjścia, jak tylko spróbować namoczyć je w filiżance wrzątku.
Rezultat był zupełnie nieoczekiwany, gdyż klienci uznali za bardzo wygodne używanie herbaty w małych jedwabnych woreczkach i zamówienia zaczęły napływać masowo.
Jednak po dostarczeniu klient był bardzo rozczarowany, a herbata nadal była dostępna w dużych ilościach, bez wygodnych, małych, jedwabnych torebek, co wywołało skargi. Sullivan był w końcu sprytnym biznesmenem, który zainspirował się tym incydentem. Szybko zastąpił jedwab cienką gazą, aby zrobić małe torebki i przetworzył je na nowy rodzaj herbaty w małych torebkach, która cieszyła się dużą popularnością wśród konsumentów. Ten drobny wynalazek przyniósł Sullivanowi znaczne zyski.
Część 2
Picie herbaty w małych, materiałowych woreczkach nie tylko pozwala zaoszczędzić herbatę, ale także ułatwia czyszczenie, co szybko zyskuje na popularności.
Na początku amerykańskie torebki herbaty nazywano „kulki herbaciane„A popularność kulek herbacianych widać po ich produkcji. W 1920 roku produkcja kulek herbacianych wynosiła 12 milionów, a do 1930 roku gwałtownie wzrosła do 235 milionów.
Podczas I wojny światowej niemieccy handlarze herbatą zaczęli również produkować torebki z herbatą, które później służyły jako wyposażenie żołnierzy. Żołnierze na froncie nazywali je „Tee Bombes”.
Dla Brytyjczyków torebki z herbatą są jak racje żywnościowe. Do 2007 roku herbata w torebkach stanowiła aż 96% brytyjskiego rynku herbaty. W samej Wielkiej Brytanii ludzie wypijają dziennie około 130 milionów filiżanek herbaty w torebkach.
Część 3
Od momentu powstania herbata pakowana w torebki przeszła wiele zmian
W tamtym czasie miłośnicy herbaty narzekali, że oczka jedwabnych torebek były zbyt gęste, przez co smak herbaty nie mógł w pełni i szybko przeniknąć do wody. Później Sullivan zmodyfikował herbatę w torebkach, zastępując jedwab cienką gazą tkaną z jedwabiu. Po pewnym czasie użytkowania okazało się, że bawełniana gaza poważnie wpływała na smak zupy herbacianej.
Do 1930 roku Amerykanin William Hermanson uzyskał patent na zgrzewane papierowe torebki do herbaty. Torebka z gazy bawełnianej została zastąpiona bibułą filtracyjną, wykonaną z włókien roślinnych. Papier jest cienki i ma wiele małych porów, co zwiększa przepuszczalność herbaty. Ten proces projektowania jest nadal stosowany.
Później, w Wielkiej Brytanii, w 1953 roku, firma Tatley Tea Company rozpoczęła masową produkcję herbaty w torebkach i stale udoskonalała konstrukcję torebek. W 1964 roku udoskonalono materiał, z którego robiono torebki herbaty, czyniąc go delikatniejszym, co również przyczyniło się do wzrostu popularności herbaty w torebkach.
Wraz z rozwojem przemysłu i udoskonaleniami technologicznymi pojawiły się nowe materiały z gazy, tkane z nylonu, PET, PVC i innych materiałów. Jednak materiały te mogą zawierać szkodliwe substancje w procesie warzenia.
Aż do niedawna wszystko to zmieniło się wraz z pojawieniem się włókien kukurydzianych (PLA).
TenTorebka herbaty PLAWłókna te są tkane w siatce, co nie tylko rozwiązuje problem przepuszczalności powietrza przez torebkę herbaty, ale także jest to zdrowy i biodegradowalny materiał, dzięki czemu można łatwo pić wysokiej jakości herbatę.
Włókno kukurydziane powstaje w procesie fermentacji skrobi kukurydzianej do kwasu mlekowego, a następnie jej polimeryzacji i przędzenia. Włókno kukurydziane jest starannie ułożone i charakteryzuje się wysoką przezroczystością, dzięki czemu wyraźnie widać kształt herbaty. Zupa herbaciana ma dobre właściwości filtrujące, zapewniając bogactwo soku herbacianego, a torebki herbaty są całkowicie biodegradowalne po użyciu.
Czas publikacji: 18 marca 2024 r.